یا محمد (ص) هیچ گل همچون رُخَت زیبا نبود
هیچ امّی کو نرفته مکتب و نا خوانده درس
یا محمد (ص) هیچکس جز تو نشد مَحرَم به راز
در شب معراج مهمان خدا بودی ولی
بحر رحمت بودی و سرچشمه آب حیات
از تو شبهای مدینه نورباران بود و باز
یا محمد (ص) هیچ صحرا خود نشد صحرای اَمن
در بیابانهای مکه ذکر یارَبّ یا ربّ ات
سِرِّ مَکنون کلامت وَه چه غوغا کرده بود
یا محمد (ص) هیچ اُمَّت شافعی چون تو نداشت
گر شفاعت می نمودی جمله عالَم را دگر

هیچ گیسو چون سر زلفت سَمَن آسا نبود
چون تو بر خوبان عالم سَروَر و مولا نبود
در حَرا غیر از تو و آن خالق یکتا نبود
میزبانت جز علیِّ عالی اَعلا نبود
گر نبودی کوثر و آن زُهره زهرا نبود
فاطمه آنسان غریب و یکّه و تنها نبود
در امانت هیچ کودک اینچنین دانا نبود
جز تو و صوت خوش و دشت و شب و صحرا نبود
هیچ مَرهَم جز کلامت مرهم دلها نبود
دشمنت نادیده رویت گوئیا بینا نبود
روز محشر اَمن بود و محشر کبری نبود